وصال

آرتروز مفصل ران که به عنوان آرتروز مفصل ران نیز شناخته می شود، یک بیماری پیشرونده است که باعث تحلیل رفتن غضروف مفصل ران می شود. غضروف بافت نرم و لغزنده‌ای است که انتهای استخوان‌ها را در مفاصل می‌پوشاند و به آنها کمک می‌کند به راحتی روی هم بلغزند. بدون غضروف، استخوان ها می توانند روی یکدیگر ساییده شوند و باعث درد، سفتی و کاهش تحرک شوند.

ساییدگی لگن یک بیماری شایع است که اغلب در افراد بالای 50 سال دیده می شود. با این حال، می‌تواند در افراد جوان‌تر نیز رخ دهد، به‌ویژه افرادی که دارای عوامل خطر مانند اضافه وزن یا چاقی، آسیب‌های مفصل ران یا داشتن سابقه خانوادگی آرتریت هستند.

درد با هم

درد یکی از علائم اصلی ساییدگی مفصل ران است. این درد معمولاً در ناحیه لگن احساس می شود و می تواند به ران، زانو یا حتی شکم و پشت نیز سرایت کند. این درد معمولاً با فعالیت های روزانه و حرکات مختلف تشدید می شود.

صدای ساییدن

یکی دیگر از نشانه های ساییدگی و پارگی در مفصل ران، صدای خراش در مفصل هنگام راه رفتن است. این صدا همچنین می تواند به عنوان کلیک یا زمزمه درک شود.

التهاب و تورم

ساییدگی و پارگی مفصل ران می تواند باعث تورم و تحریک در مفصل شود. این تورم ممکن است با درد و گرما در مفصل ران همراه باشد. استئوآرتریت التهاب مفاصل است که در نهایت جایگزین مفصل ران می شود.

محدودیت حرکت

افراد ممکن است در فعالیت های مشترک خود احساس محدودیت کنند. این محدودیت توانایی انجام فعالیت های روزانه را کاهش می دهد.

بخشی از

ساییدگی و پارگی مفصل ران می تواند باعث ضعف در عضلات مرتبط با مفصل شود. این ضعف می تواند در فعالیت های روزانه و فعالیت بدنی اختلال ایجاد کند.

تغییر در سرعت

ساییدگی و پارگی مفاصل ران می تواند نحوه حرکت و راه رفتن شما را تغییر دهد. این تغییرات ممکن است شامل لنگش، تغییر در برجستگی لگن و چاقی باشد.

تشخیص ساییدگی و پارگی مفصل ران

به طور معمول، پزشک با انجام معاینه فیزیکی و پرسش در مورد علائم و سابقه پزشکی فرد، ساییدگی و پارگی مفصل ران را تشخیص می‌دهد. در برخی موارد، پزشک ممکن است آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا MRI را برای تأیید تشخیص و ارزیابی میزان آسیب مفصلی تجویز کند.

درمان بی حرکت کردن و شکستگی مفصل ران است

هدف از آرتروپلاستی لگن کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل است. درمان معمولاً شامل ترکیبی از روش های زیر است:

داروهای بدون نسخه یا نسخه ای: داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. اگر داروهای بدون نسخه درد را تسکین ندهند، ممکن است به داروهای تجویزی قوی‌تری مانند کورتیکواستروئیدها یا داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) نیاز باشد.

فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می تواند به بهبود دامنه حرکتی، قدرت و تعادل کمک کند.

کاهش وزن: کاهش وزن می تواند به کاهش استرس روی مفصل ران کمک کند.

محدود کردن فعالیت ها: در موارد شدید، باید فعالیت هایی را که باعث درد می شوند محدود کنید.

جراحی: اگر درمان‌های دیگر مؤثر نباشد، ممکن است تعویض مفصل ران توسط دکتر مهرداد منصوری ضروری باشد.

جلوگیری از شکستگی لگن

بهترین راه برای جلوگیری از شکستگی لگن، حفظ وزن مناسب و ورزش منظم است. ورزش منظم ماهیچه های اطراف مفصل ران را تقویت می کند، که می تواند استرس روی مفاصل را کاهش دهد. همچنین مهم است که از آسیب دیدگی لگن جلوگیری شود. اگر در معرض خطر رگ به رگ شدن و پارگی لگن هستید، با پزشک خود در مورد نحوه پیشگیری از آنها صحبت کنید.

در نتیجه، ساییدگی و پارگی مفصل ران می تواند عوارض جدی ایجاد کند و با ایجاد درد لگن بر کیفیت زندگی افراد تأثیر بگذارد. اگر شما یا شخصی که می شناسید این علائم را دارید، توصیه می شود برای تشخیص دقیق مشکل و برنامه درمانی مناسب به متخصص ارتوپد مراجعه کنید.